Na een fantastische bijna 2 weken in het wonderschone Utah steken we de staatsgrens over naar Arizona om daar nog een paar natuurwonderen te aanschouwen. Als eerste staat op de planning Monument Valley. We zijn hierheen gestuurd met een missie aangestuurd door mijn vader: namelijk om uit te vinden of Monument Valley slechts uit de 3 rotsen bestaat die je altijd op de foto's ziet. Deze dus:
Als je via de snelweg aan komt rijden dan rij je recht op deze rotsformatie af. Als je het daarbij houdt dan lijkt Monument Valley inderdaad alleen uit deze rotsen te bestaan. Als je echter de scenic drive neemt dan zie je dat Monument Valley uit veel meer rotsformaties bestaat, ook wel mesa's of butte's (spreek uit: bie-oets) genoemd. De rit is prachtig maar helaas ook behoorlijk bumpy waardoor we na een uurtje omkeren. We hebben dan wel een goed idee gekregen van hoe het park eruit ziet: in ieder geval uit meer dan 3 rotsen.
We gaan op weg naar de volgende stop van onze reis: Page. Veel mensen hebben ons gevraagd wat we daar nou weer te zoeken hadden. Op het eerste gezicht lijkt het niet een bijzonder plaatsje, op wat rode rotsen in de verte na. Maar als je in de omgeving kijkt dan hebben ze hier fantastische dingen. Hetgeen waar we het meest naar uitkeken en wat ook spectaculair blijkt te zijn is Antelope Canyon. Deze slot canyon is uniek in de wereld om de bizarre vormen die ontstaan zijn uit wind en erosie. De canyon werd pas in de jaren '50 ontdekt door een Indiaans meisje en is jarenlang voor de buitenwereld verborgen gebleven, totdat ze het niet meer geheim konden houden. Gelukkig maar! Dankzij onze geweldige gids Lilian die helpt met de juiste camera-instellingen en mooie punten aanwijst om foto's te maken hebben we deze spectaculaire beelden vast kunnen leggen:
Hoewel het hoogtepunt van deze dag niet meer te overtreffen valt hebben we goede hoop dat Horseshoe Bend net zo spectaculair zal worden. De rivier loopt hier als een paardenhoef rond een hoge rode rots. De kleuren schijnen heel mooi te zijn en met name met zonsondergang zou het mooi zijn dus opgetogen gaan we die kant op. Helaas begint in de verte noodweer te vormen en wordt het daardoor steeds donkerder. Als we over de heuvel zijn geklommen en Horseshoe Bend in de verte opdoemt zijn we dan ook lichtelijk teleurgesteld, het is helemaal niet zo knallend als op de foto's die we gezien hadden. Misschien zijn we inmiddels ook wel wat verwend/gewend geraakt want lelijk is het absoluut niet.
Als je via de snelweg aan komt rijden dan rij je recht op deze rotsformatie af. Als je het daarbij houdt dan lijkt Monument Valley inderdaad alleen uit deze rotsen te bestaan. Als je echter de scenic drive neemt dan zie je dat Monument Valley uit veel meer rotsformaties bestaat, ook wel mesa's of butte's (spreek uit: bie-oets) genoemd. De rit is prachtig maar helaas ook behoorlijk bumpy waardoor we na een uurtje omkeren. We hebben dan wel een goed idee gekregen van hoe het park eruit ziet: in ieder geval uit meer dan 3 rotsen.
De ingang naar de canyon |
Hoewel het hoogtepunt van deze dag niet meer te overtreffen valt hebben we goede hoop dat Horseshoe Bend net zo spectaculair zal worden. De rivier loopt hier als een paardenhoef rond een hoge rode rots. De kleuren schijnen heel mooi te zijn en met name met zonsondergang zou het mooi zijn dus opgetogen gaan we die kant op. Helaas begint in de verte noodweer te vormen en wordt het daardoor steeds donkerder. Als we over de heuvel zijn geklommen en Horseshoe Bend in de verte opdoemt zijn we dan ook lichtelijk teleurgesteld, het is helemaal niet zo knallend als op de foto's die we gezien hadden. Misschien zijn we inmiddels ook wel wat verwend/gewend geraakt want lelijk is het absoluut niet.
Reacties
Een reactie posten