De laatste twee weken hebben we weinig
tot slechte wifi tot onze beschikking waardoor de blog even ongewilde
vertraging heeft opgelopen. Het wordt daarom even flink graven in ons
geheugen wat we precies allemaal ervaren hebben, de tijd gaat zo snel
en je maakt zo ontzettend veel mee dat sommige dingen al maanden
geleden lijken!
Na Page vertrekken we richting de Grand
Canyon, volgens velen hét
ultieme nationale park van West-Amerika. Op tv zijn we gewaarschuwd
voor orkaan Norbert die ervoor zorgt dat in het zuiden van Arizona de
straten blank staan. Wanneer we richting de Grand Canyon rijden (in
het noorden van Arizona) merken we nauwelijks iets van de storm, op
een paar kleine regenbuien na. De rit is in eerste instantie niet
heel interessant, veel dorre landschappen en dat zijn we inmiddels
wel gewend geraakt. Op een gegeven moment wordt het echter steeds
groener en mooier. Wanneer we afslaan richting het nationale park
ligt er zelfs sneeuw aan het begin van de route! Met een graad of 18
is het zelfs behoorlijk koud ten opzichte van de weken ervoor, we
zijn inmiddels gewend geraakt aan de hitte. Mijn in Moab gekochte
warme trui komt nu goed van pas en zelfs Guy waagt zich aan een trui.
Als we een eerste glimp opvangen van het park zijn we doodstil, wat
is dit fantastisch! Hoewel de canyon omgeven is door mist kun je zien
wat een immens park het is, met zijn vele verschillende canyons. Het
zou daarom beter Grand Canyons genoemd kunnen worden, de naam doet
het eigenlijk geen eer aan!
We rijden een stuk verder naar Yavapai
Lodge waar we midden in het park logeren. Na ingecheckt te hebben
rijden we richting Grandview Point om de zonsondergang te bekijken.
De mist is inmiddels opgetrokken maar de hemel is flink bewolkt. Dit
geeft echter een spectaculair effect van schaduwen in de canyon, het
spel van het licht zoals Guy het zo mooi kan zeggen. We zien mensen
de gekste capriolen uithalen maar zelf genieten we lekker in stilte
van het mooie moment. Ja zelfs ik werd er echt even stil van, dat
gebeurt niet zo snel!
Omdat het rond zeven uur donker wordt (en in een nationaal park is het dan ook écht donker) zijn we vrij snel in ons hotel en gaan we vroeg slapen, zoals wel vaker deze reis. De volgende dag besluiten we het park iets beter te verkennen. Omdat ik een urineweginfectie heb en daarom me niet echt fit voel besluiten we een klein stukje te pakken van de trail langs de rim van de canyon. We nemen de bus naar Hopi Point en lopen van daar 1,5 kilometer langs de rim naar Mohave Point. We raken maar niet gewend aan deze prachtige uitzichten, het is zo onbeschrijflijk mooi! Ook hier zeggen foto's weer veel meer dan woorden:
We hebben inmiddels al behoorlijk wat wildlife gezien maar we kunnen weer een nieuw soort op ons lijstje zetten: de Californische condor. Deze grote roofvogel (voor Jilles: voggel) kan op een dag van de Grand Canyon naar Zion vliegen. We zien er meerdere vliegen en proberen het vast te leggen maar dat gaat nog niet zo makkelijk.
We hadden eigenlijk nog naar Desert
View willen gaan maar omdat we nog een flinke rit voor de boeg hebben
besluiten we verder te trekken, naar onze stop in Nevada. Het idee
was om een stukje Route 66 mee te pikken maar omdat het al laat is
slaan we dit over en gaan we rechtstreeks naar Laughlin. Deze
casinostad ligt in het uiterste puntje van Nevada. Het is op geen
enkele manier te vergelijken met Vegas, behalve dan dat het ook
Casino's heeft. Laughlin is eigenlijk Vegas voor mensen met minder
geld. Alles is het eigenlijk nét
niet. De casino's zijn verouderd, de mensen die er komen eigenlijk
ook en het heeft gewoon geen allure. Maar dit maakt het juist ook
weer hilarisch en ontzettend goedkoop. Ons verblijf in viersterren
hotel The Golden Nugget kost ons het fenomenale bedrag van... 30
euro!
Waar je je in Vegas nog kunt vermaken met allerlei dingen als Cirque du Soleil shows, de Strip en allerlei andere dingen kun je in Laughlin alleen maar gokken. Dus dat doen we dan maar! Als we naar het Pioneer Hotel lopen, misschien honderd meter van ons hotel, worden we bijna knockout geslagen door de warme en vochtige lucht. We zijn blij als we weer binnen zijn. We besluiten om Black Jack te spelen. Omdat we het spel allebei goed kennen maar het nog nooit in een casino hebben gespeeld spelen we het eerst tegen een computer. Ik ben meteen 20 dollar armer en Guy behoudt zijn 20 dollar. We willen toch wel eens het 'echte gokken' ervaren en gaan naar een blackjack tafel. Met succes! Hier winnen we 60 dollar wat ons op een winst brengt van 40 dollar totaal. Verstandig als we zijn laten we het hierbij en gaan we tevreden terug naar ons eigen hotel.
Dit extra zakcentje kunnen we goed gebruiken voor onze volgende stop: LA!
Reacties
Een reactie posten