Oh Canada

Na maanden van plannen, dingen schrappen, weer opnieuw plannen, boeken, annuleren en herboeken was het zaterdag dan zover: onze grote reis kon beginnen! Na een goede vlucht met slechts een half uur vertraging en een relaxte majtie door de medicatie zetten we voet op Canadese bodem!

 

Het is toch altijd even wennen dat tijdsverschil. Je vertrekt om 12 uur 's middags om 8 uur later om 2 uur 's middags te landen. Onze interne klokjes waren dan ook flink van slag en het liefst zouden we meteen het bed induiken. Niet doen natuurlijk! Eerst dan maar Toronto verkennen. Het bleek al snel dat we in een leuke buurt zaten toen we met de taxi naar het hotel reden. Dus gelijk maar even rondgelopen om eerst wat te eten en daarna wat rond te kijken. Helaas hielden we dit niet al te lang vol en belandden we al om 19 uur op bed. Het gevolg was uiteraard dat we om 5 uur 's nachts klaarwakker waren. Gelukkig daarna weer in slaap gevallen en om 8 uur opgestaan.

 

 

Het voordeel van vroeg opstaan is dat je daadwerkelijk nog wat aan je dag hebt. Na een heerlijk ontbijt op Spadina, een van de leukste winkelstraten van Toronto, zijn we de rest van de stad gaan verkennen. In het Entertainment District zagen we allemaal theaters en een grote bios, misschien leuk om ook eens naar de film te gaan. Als het 10 minuten later begint te plensen voegen we de daad bij het woord en lopen we terug naar de bioscoop. Het wordt Operation Avalanche, een mockumentary over de eerste maanlanding. Erg leuk!

Als we weer buiten komen straalt gelukkig het zonnetje weer dus kunnen we verder met het verkennen van Toronto. We gaan naar, volgens velen, een van de leukste wijken van de stad: Kensington Market. De naam is wat misleidend want het is geen markt maar een buurt met veel multiculturele invloeden. Het is inderdaad een erg leuk wijkje met hippe winkeltjes en leuke restaurantjes. We kunnen hier nog wel uren rondlopen maar besluiten richting de haven te gaan. Het zou toch zonde zijn om de skyline van Toronto niet gezien te hebben.

Het beste uitzicht over de stad heb je vanaf Toronto islands. We nemen de boot en inderdaad, wat een mooi uitzicht! Het eiland zelf is niet heel spannend maar leuk om even rond te lopen. Waarschijnlijk is het er in de zomer vol met Torontianen die even de drukte willen ontvluchten en willen bijkomen aan het water.

Op mijn stappenteller zie ik dat we er inmiddels 15.000 stappen op hebben zitten. We hebben echter nog niet genoeg van Toronto dus we checken nog 1 laatste wijk: het Distillery District met daaraan grenzend Lawrence Market. Deze markt is wel echt een overdekte markt maar helaas is deze na 6 uur gesloten. We besluiten daarom bij de naastgelegen pub voor de eerste burger van deze reis te gaan. Die smaakt meteen goed!

 

De volgende dag moeten we een ietwat gekke tour uithalen om een huurauto te bemachtigen. Omdat het niet mogelijk is om een auto te huren in Canada en deze in te leveren in de VS besluiten we de Greyhound van Toronto naar Buffalo te nemen (net over de grens) om vervolgens weer terug te gaan naar Canada. Het verhaal klinkt leuker dan het in werkelijkheid is want bij de douane van de VS wordt je natuurlijk helemaal doorgelicht over wat je komt doen en wie je bent. Met een flinke vertraging komen we aan in Buffalo waar we ook weer lang moeten wachten. Maar het is het wachten waard want we krijgen een vette auto mee: een Dodge Charger. Guy is er in het echt een stuk enthousiaster over dan op de foto ;)

En als Guy dan zo blij is als een kind met een auto dan maak je Maaike dat wel met een bezoekje aan de IHOP. Dit pannenkoekenrestaurant had vorige keer al bijna tot een breuk geleidt dus Guy had nog wat goed te maken!

Inmiddels zijn we aangekomen in Niagara Falls wat natuurlijk bekend staat om 1 ding: de waanzinnige watervallen. Wat veel mensen niet weten is dat er een heuse entertainmentindustrie omheen gebouwd is. Het is nog lang geen Vegas maar Clifton Hill doet z'n best om met z'n grote broer mee te doen.

Wanneer we in de buurt van de watervallen komen begint het weer te regenen, "ah nee toch!" Op dat moment besef ik dat het gemiezer helemaal geen regen is maar de waterdamp die van de watervallen afkomt. Ook niet zo gek met 1 miljoen badkuipen water per seconde die naar beneden donderen!

We lopen even rond en kijken onze ogen uit over deze lichtgevende watervallen die oorverdovend veel lawaai maken. Bijzonder is het dat er nauwelijks iemand rondloopt, we hebben de watervallen bijna voor onszelf! Iets wat niet vaak zal gebeuren.

De volgende dag is het inderdaad drukker maar niet zo druk dat je echt als een stel mieren op elkaar gepakt zit.

Van een afstand is het prachtig maar het echte natuurgeweld moet je natuurlijk van dichtbij meemaken dus we maken een tochtje met de Hornblower. Zonder poncho wil je de boot niet op want je wordt echt kletsnat als je in de buurt van de watervallen komt.

 

 

 

 

Na helemaal doorweekt van de boot te komen zijn we wel weer klaar met de Niagara Falls. Maar wat een ervaring zeg! We hebben nog 1 stop voordat we gaan beginnen aan onze lange reisdag naar Gananoque (400km rijden): Niagara on the Lake. De omschrijving in de Lonely Planet klopt aardig: "Is this real, or is this gingerbread?" Het idyllische plaatsje lijkt zo het decor te zijn van een serie als Gillmore Girls of Pretty Little Liars. Het is gewoon te perfect. Schattig, maar het straalt daardoor niet echt iets eigens uit. Wel heel leuk om even rond te lopen.