Na Niagara on the Lake volgt er een lange reisdag naar Gananoque, waar we pas 's avonds arriveren. We verblijven hier in een oud Victoriaans landhuis, onze eerste Airbnb tijdens deze trip en dat bevalt meteen goed!
De reden om Gananoque aan te doen is de ligging, het ligt namelijk middenin het 1000 Islands district. Dit district met zijn vele eilanden (meer dan 1000 zelfs!) is werkelijk prachtig. We rijden naar Ivy Lea om van daaruit een boottocht van een uur door het gebied te doen. De boottocht is echt adembenemend mooi. Het zonnetje schijnt waardoor het water een mooie blauwe kleur heeft en de eilandjes kun je pas echt goed zien als je er met een boot langs vaart.
Hoogtepunt van de tocht is Boldt Castle; een kasteel dat miljonair George Boldt liet bouwen voor zijn vrouw Louise. De tragiek van het verhaal is dat zij stierf nog voordat het kasteel af was en ze er dus nooit hebben gewoond. De bouw werd stop gezet en het kasteel raakte in verval. Uiteindelijk is het na vele jaren toch nog afgebouwd en is het nu een toeristische trekpleister.
Omdat we maar een korte boottocht hadden genomen voeren we er langs en hebben we het kasteel dus niet van binnen kunnen bekijken. Daarnaast ligt dit eiland in de VS dus dan hadden wij een inburgeringscursus moeten volgen... Donald Trump is van plan om er een muur omheen te bouwen of het landgoed plat te gooien en er een gouden toren op te zetten.
De reden dat we maar een tocht van een uur hadden genomen was omdat we maar één nacht in Ottawa zouden blijven en deze stad ook nog een beetje wilden verkennen. Ook hier hadden we een Airbnb, centraal gelegen bij de straat Elgin in de buurt (met leuke restaurantjes en cafeetjes) en op loopafstand van Parliament Hill en Rideau Canals.
Uiteindelijk bleken we aan een paar uur genoeg te hebben om de stad te verkennen. Het parlement en de gebouwen er omheen zagen er prachtig uit, maar het was al gaan schemeren dus echt goed konden we het niet zien. De Rideau Canals, die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan, vonden we ietwat tegenvallen. Wij hebben alleen de eerste sluizen gezien en er stond geen water in. Het was daarom niet heel bijzonder om te zien en wij zijn toch de sluizen van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Wijk bij Duurstede gewend.
Het park ernaast was mooi met een weids uitzicht over het parlement en de Ottawa rivier. En het zat er vol met eekhoorns en chipmunks! Maaike had een missie om een mooie foto van een eekhoorn te maken, maar dit mislukte jammerlijk (die beesten zijn helaas veel te snel!). Gelukkig slaagt de missie een paar dagen later alsnog, maar later meer daarover ;)
Omdat we op 5 oktober officieel 1 jaar getrouwd zijn, hebben we dit in Ottawa goed gevierd door lekker uit eten te gaan. Één dag later dan onze trouwdatum maar in Gananoque was niet echt een spannend restaurant te vinden ;) We gingen naar Town op Elgin Street. Een restaurant met allemaal kleine gerechten die je met elkaar kunt delen, zoals pinchos in Spanje. Erg lekker gegeten en gedronken. Bijzonder was de ijswijn. Een wijn uit Niagara on the Lake waarvan de druiven pas geplukt worden nadat het gevroren heeft. De smaak is daardoor veel intenser, bijna brandy achtig. Als je ooit naar Ottawa gaat: ga naar Town!
De dag daarop verlaten wij de hoofdstad en gaan voor het eerst Franstalig Canada in. Quebec is onze bestemming met Montreal als stop om de volgende dagen door te brengen.
Het hotel ligt tegen Quartier Latin aan en is vergelijkbaar qua terrasjes met zijn Parijse broer. De straten zijn niet zo smal, het Frans is lelijker, maar de sfeer is er uitstekend. Daarnaast helpt het zeker dat het ruim boven de 20 graden is!
Na onze lunch gaan wij richting de oude haven (vieux port is dus geen mixdrankje) en bezoeken de Notre-Dame de Montreal. Wij zijn zeer onder de indruk van het interieur en de camera maakt overuren. Het is een geweldige combinatie van houtsnijwerk, bladgoud, glas-in-lood en schilderingen. Daarnaast is er ook een moderner gedeelte dat meer te vergelijken is met de kerk in Fatima (Portugal).
De charme van het oude centrum ligt voor ons in de combinatie van oud en nieuw. Je hebt de straten met klinkers en oude Franse gebouwen, met daartussen de eerste wolkenkrabber en een (halve) kopie van het Empire State building. De restaurants en cafés hebben hun ramen en deuren geopend, zodat je overal de sfeer van het etende, drinkende en kletsende publiek meekrijgt.
Wij ontmoeten Maher (een vriend van Suus/Maaike) en mengen ons in het publiek om te genieten van een hapje en enkele drankjes. Het is erg gezellig in een binnentuin van een gebouw, waarvan alleen nog de buitenmuren staan. Dit alles begeleidt door een live jazzband. Naast onze Lonely Planet geeft hij ons nog een aantal goede tips om de volgende dag mee te vullen.
Hij wijst ons erop dat vanwege het aankomende 375-jarige bestaan volgend jaar, er allemaal projecties te zien zijn op gebouwen. Ze zijn af en toe wat naargeestig, maar daardoor niet minder indrukwekkend. Na nog een lange wandeling door de oude straten van Montreal scheiden onze wegen.
Wederom is het een prachtige dag en wij gaan voortvarend van start om vandaag de Mont Royal te bedwingen. Ik kan je (en Maaike nog meer) wel vertellen dat het een kuitenbijtertje is. Het park is aangelegd door dezelfde ontwerper als die van Central Park en daarnaast is er de natuurlijke helling en begroeiing.
Eenmaal de heuvel bedwongen kunnen wij genieten van dit mooie glooiende park. De herfstkleuren lijken niet te passen bij het weer, maar de Montrealers maken nog graag gebruik van deze mooie nazomerdagen! Daarnaast komen wij onderweg ook nog vriendelijke eekhoorn tegen die samen met z'n nootje op de foto wilt!
Nog een klein stukje verder omhoog bereiken wij het chalet met een waanzinnig uitzicht over de stad. De toppen van de wolkenkrabber zijn nu op ooghoogte, want de gebouwen in Montreal mogen niet hoger zijn dan het kruis boven op deze heuvel. Al met al is het de beklimming meer dan de moeite waard.
Om de calorieen die we kwijtgeraakt zijn door de klim weer aan te vullen, wagen we ons aan een echt Canadees gerecht: poutine (niet te verwarren met ;)) Dit culinaire hoogstandje bestaat uit frietjes met gedeeltelijk gesmolten kaas en een flinke scheut jus. Guy wordt er erg blij van, Maaike vindt het onverwachts nog best te pruimen.
Na een welverdiend tukkie sluiten wij de dag af in een restaurant dat ons door Maher is aangeraden. Naar verluidt zouden zij hier de beste steak tartare van de stad hebben. Het smaakt ons zeer goed, maar mijn eigen recept blijft toch altijd het beste ;)
De volgende dag begint in misère en het zal de hele dag blijven regenen, onderweg naar Ville de Quebec.. Keep the car running!
De reden om Gananoque aan te doen is de ligging, het ligt namelijk middenin het 1000 Islands district. Dit district met zijn vele eilanden (meer dan 1000 zelfs!) is werkelijk prachtig. We rijden naar Ivy Lea om van daaruit een boottocht van een uur door het gebied te doen. De boottocht is echt adembenemend mooi. Het zonnetje schijnt waardoor het water een mooie blauwe kleur heeft en de eilandjes kun je pas echt goed zien als je er met een boot langs vaart.
Hoogtepunt van de tocht is Boldt Castle; een kasteel dat miljonair George Boldt liet bouwen voor zijn vrouw Louise. De tragiek van het verhaal is dat zij stierf nog voordat het kasteel af was en ze er dus nooit hebben gewoond. De bouw werd stop gezet en het kasteel raakte in verval. Uiteindelijk is het na vele jaren toch nog afgebouwd en is het nu een toeristische trekpleister.
Omdat we maar een korte boottocht hadden genomen voeren we er langs en hebben we het kasteel dus niet van binnen kunnen bekijken. Daarnaast ligt dit eiland in de VS dus dan hadden wij een inburgeringscursus moeten volgen... Donald Trump is van plan om er een muur omheen te bouwen of het landgoed plat te gooien en er een gouden toren op te zetten.
De reden dat we maar een tocht van een uur hadden genomen was omdat we maar één nacht in Ottawa zouden blijven en deze stad ook nog een beetje wilden verkennen. Ook hier hadden we een Airbnb, centraal gelegen bij de straat Elgin in de buurt (met leuke restaurantjes en cafeetjes) en op loopafstand van Parliament Hill en Rideau Canals.
Uiteindelijk bleken we aan een paar uur genoeg te hebben om de stad te verkennen. Het parlement en de gebouwen er omheen zagen er prachtig uit, maar het was al gaan schemeren dus echt goed konden we het niet zien. De Rideau Canals, die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan, vonden we ietwat tegenvallen. Wij hebben alleen de eerste sluizen gezien en er stond geen water in. Het was daarom niet heel bijzonder om te zien en wij zijn toch de sluizen van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Wijk bij Duurstede gewend.
Het park ernaast was mooi met een weids uitzicht over het parlement en de Ottawa rivier. En het zat er vol met eekhoorns en chipmunks! Maaike had een missie om een mooie foto van een eekhoorn te maken, maar dit mislukte jammerlijk (die beesten zijn helaas veel te snel!). Gelukkig slaagt de missie een paar dagen later alsnog, maar later meer daarover ;)
Omdat we op 5 oktober officieel 1 jaar getrouwd zijn, hebben we dit in Ottawa goed gevierd door lekker uit eten te gaan. Één dag later dan onze trouwdatum maar in Gananoque was niet echt een spannend restaurant te vinden ;) We gingen naar Town op Elgin Street. Een restaurant met allemaal kleine gerechten die je met elkaar kunt delen, zoals pinchos in Spanje. Erg lekker gegeten en gedronken. Bijzonder was de ijswijn. Een wijn uit Niagara on the Lake waarvan de druiven pas geplukt worden nadat het gevroren heeft. De smaak is daardoor veel intenser, bijna brandy achtig. Als je ooit naar Ottawa gaat: ga naar Town!
De dag daarop verlaten wij de hoofdstad en gaan voor het eerst Franstalig Canada in. Quebec is onze bestemming met Montreal als stop om de volgende dagen door te brengen.
Het hotel ligt tegen Quartier Latin aan en is vergelijkbaar qua terrasjes met zijn Parijse broer. De straten zijn niet zo smal, het Frans is lelijker, maar de sfeer is er uitstekend. Daarnaast helpt het zeker dat het ruim boven de 20 graden is!
Na onze lunch gaan wij richting de oude haven (vieux port is dus geen mixdrankje) en bezoeken de Notre-Dame de Montreal. Wij zijn zeer onder de indruk van het interieur en de camera maakt overuren. Het is een geweldige combinatie van houtsnijwerk, bladgoud, glas-in-lood en schilderingen. Daarnaast is er ook een moderner gedeelte dat meer te vergelijken is met de kerk in Fatima (Portugal).
De charme van het oude centrum ligt voor ons in de combinatie van oud en nieuw. Je hebt de straten met klinkers en oude Franse gebouwen, met daartussen de eerste wolkenkrabber en een (halve) kopie van het Empire State building. De restaurants en cafés hebben hun ramen en deuren geopend, zodat je overal de sfeer van het etende, drinkende en kletsende publiek meekrijgt.
Wij ontmoeten Maher (een vriend van Suus/Maaike) en mengen ons in het publiek om te genieten van een hapje en enkele drankjes. Het is erg gezellig in een binnentuin van een gebouw, waarvan alleen nog de buitenmuren staan. Dit alles begeleidt door een live jazzband. Naast onze Lonely Planet geeft hij ons nog een aantal goede tips om de volgende dag mee te vullen.
Hij wijst ons erop dat vanwege het aankomende 375-jarige bestaan volgend jaar, er allemaal projecties te zien zijn op gebouwen. Ze zijn af en toe wat naargeestig, maar daardoor niet minder indrukwekkend. Na nog een lange wandeling door de oude straten van Montreal scheiden onze wegen.
Wederom is het een prachtige dag en wij gaan voortvarend van start om vandaag de Mont Royal te bedwingen. Ik kan je (en Maaike nog meer) wel vertellen dat het een kuitenbijtertje is. Het park is aangelegd door dezelfde ontwerper als die van Central Park en daarnaast is er de natuurlijke helling en begroeiing.
Eenmaal de heuvel bedwongen kunnen wij genieten van dit mooie glooiende park. De herfstkleuren lijken niet te passen bij het weer, maar de Montrealers maken nog graag gebruik van deze mooie nazomerdagen! Daarnaast komen wij onderweg ook nog vriendelijke eekhoorn tegen die samen met z'n nootje op de foto wilt!
Nog een klein stukje verder omhoog bereiken wij het chalet met een waanzinnig uitzicht over de stad. De toppen van de wolkenkrabber zijn nu op ooghoogte, want de gebouwen in Montreal mogen niet hoger zijn dan het kruis boven op deze heuvel. Al met al is het de beklimming meer dan de moeite waard.
Om de calorieen die we kwijtgeraakt zijn door de klim weer aan te vullen, wagen we ons aan een echt Canadees gerecht: poutine (niet te verwarren met ;)) Dit culinaire hoogstandje bestaat uit frietjes met gedeeltelijk gesmolten kaas en een flinke scheut jus. Guy wordt er erg blij van, Maaike vindt het onverwachts nog best te pruimen.
Na een welverdiend tukkie sluiten wij de dag af in een restaurant dat ons door Maher is aangeraden. Naar verluidt zouden zij hier de beste steak tartare van de stad hebben. Het smaakt ons zeer goed, maar mijn eigen recept blijft toch altijd het beste ;)
De volgende dag begint in misère en het zal de hele dag blijven regenen, onderweg naar Ville de Quebec.. Keep the car running!
Ik geniet weer mee,geweldig om door jullie uitgebreide verslag.....mee te reizen!Verlang alweer naar de volgende...prachtige fotos ook! Kus.
BeantwoordenVerwijderenIk geniet weer mee,geweldig om door jullie uitgebreide verslag.....mee te reizen!Verlang alweer naar de volgende...prachtige fotos ook! Kus.
BeantwoordenVerwijderenIk lees je reactie nu pas! Wat leuk dat je zo met ons mee geniet, daar doen we het voor. De volgende komt waarschijnlijk morgen met daarin Boston en omgeving :-)
BeantwoordenVerwijderen