Na Moosehead Lake staat ons eerste, en enige, National Park op de planning: Acadia NP. We verblijven in Bar Harbor, een schattig havenstadje met allemaal leuke winkeltjes en restaurantjes. Wel erg gericht op toeristen maar ach, dat zijn wij ten slotte ook ;)
Om een goede bodem te leggen ontbijten we 's ochtends bij Jordan's. Zij staan bekend om de blueberry pancakes. Maaike kan zich daar in vinden, erg lekker!
Helaas is het best bewolkt als wij er op uit gaan maar gelukkig regent het niet, het is alleen bewolkt.
We nemen de Park Loop Road, een mooie rit waarbij je langs de hoogtepunten van het park rijdt. Onze eerste stop is Sand Beach. Dit National Park is namelijk gelegen aan de zee waardoor je er strandjes en rotsformaties hebt.
De volgende stop is een van de mooiste, Thunder Hole. Hier loopt het water in een doodlopende inham waardoor bij vloed het water er keihard tegenaan dondert. Dit geeft een mooi uitzicht en een keiharde klap. Het is nog eb als wij aankomen maar de klap wordt steeds harder en uiteindelijk zien we ook wat water opspatten.
Het uitzicht op Cadillac Mountain lijkt tegen te gaan vallen als we dwars door de wolken naar boven rijden maar gelukkig komen we boven de wolken uit, en heeft het ook wel iets bijzonders met de mist om ons heen. Maaike ontdekt de aap in zich en klautert blij over de rotsen. Guy heeft voor de verandering de camera waardoor Maaike ook eens op de foto komt ;)
Moe van al het klimmen en klauteren, maar erg tevreden over de prachtige uitzichten, keren we terug naar Bar Harbor. Omdat ons al door meerdere mensen op het hart gedrukt is dat we in Bar Harbor kreeft moesten eten, en omdat je er hier eigenlijk echt niet onderuit komt qua aankondigingen, hadden we gereserveerd in een restaurant dat bekend staat om de kreeft. Dat beviel erg goed! Wij kozen allebei voor de Lazy Man's Lobster, omdat wij het nog niet aandurfden om zelf een kreeft te kraken en leeg te peuteren.
Helaas zit onze tijd hier er ook alweer snel op, door naar North Conway in New Hampshire, onze tweede staat! Wij rijden iets om, om zodoende via Washington Mountain op onze eindbestemming te geraken. Helaas is de pas al gesloten voor de dag als wij daar rond 4.30 PM aankomen.. Gelukkig is er nog een reguliere weg richting North Conway en deze is alsnog erg mooi.
Dit is dus vooral een reisdag geworden, maar we hebben ook nog iets leuks in het vooruitzicht: New Hampshire is een tax-free staat dus vanavond staat er shoppen op het programma! Ons hotel ligt pal naast een terrein met ruim 50 winkels waaronder Levis, Nike, GAP en Tommy Hillfiger. 3 broeken, 2 truien, een jurkje, een blouse en 2 paar schoenen rijker verlaten we tevreden het winkelterrein :-)
De volgende dag rijden we via de White Mountains naar Stowe. We nemen eerst de Kancamagus Highway, een prachtige route door de White Mountains. De herfstkleuren zijn hier nog mooier dan in Maine! Hier spotten we de eerste covered bridge sinds Canada. Daar moeten we natuurlijk even een kijkje nemen. Bijna de hele route rijden we langs een beekje waar we even stoppen om van dichtbij te bekijken. We hebben verder weinig tijd om te stoppen want Franconia Notch State Park staat ook nog op het programma. We arriveren hier om 4 uur, vrij laat aangezien het om 6 uur gaat schemeren. Gelukkig hebben we genoeg tijd om de trail van 1,5 mijl naar de Flume Gorge te lopen.
De Flume Gorge heeft wel wat weg van Thunder Hole in Acadia maar dan een stuk groter. Hier loopt een rivier via een smalle waterval naar beneden waardoor het water opspat. De wandeling is echter een stuk mooier, en intensiever, want je moet een stuk omhoog. Het is wel echt de moeite waard om de wandeling te maken. Onderweg komen we nog een covered bridge in het wild tegen. Toch wel bijzonder!
Het laatste stuk naar Stowe rijden we helaas in het donker. Ook dit dorpje is erg schattig, zo zien we al in het donker. Als we er 's middags weer langsrijden voor lunch is het nog mooier. Maar eerst terug naar het begin van de dag. Na het ontbijt in het hotel (plastic bordjes en bestek, typisch Amerikaans...) rijden we naar Smugglers Notch. Dit is een oude smokkelroute over de berg naar Canada ten tijde van de drooglegging. De uitzichten zijn fenomenaal. Hadden we al gezegd hoe prachtig de herfstkleuren in Vermont zijn? Toeval wil dat het vandaag de laatste dag is om de pas te rijden. Hierna zijn ze dicht om zich klaar te maken voor de winter, het is namelijk ook een skigebied.
Na geluncht te hebben in het pittoreske Stowe rijden we richting Bennington via de Green Mountains. We nemen route 100, dit schijnt de mooiste route in Vermont te zijn. En mooi is het zeker! Helaas regent het in het begin van onze rit maar als de zon begint te schijnen is het adembenemend mooi. Die kleuren! Onderweg stoppen we bij een klein watervalletje, erg schattig allemaal.
Omdat we ook nu weer een lange rit voor de boeg hebben rijden we vooral door omdat we niet weer in het donker aan willen komen. Wanneer we in Bennington arriveren oogt het in eerste instantie behoorlijk saai. Op Main Street na is er niet heel veel te beleven dus we kruipen vroeg in bed, moe van de lange reisdagen.
Bennington staat vooral bekend om zijn covered bridges, drie in totaal. We hebben er nog niet genoeg gezien dus nemen de route waar je binnen tien minuten de drie bruggen tegenkomt. Ook deze route is weer prachtig gekleurd, de rode bruggen passen er perfect bij. Het leuke van deze bruggen is dat je er nog over heen kunt rijden dus we kunnen ze goed van beide kanten bekijken.
Dan is het tijd om richting Massachussetts te rijden, de volgende staat! Maar eerst stoppen we nog onderweg om een laatste blik te werpen op de prachtige heuvels van Vermont met de bladeren in bijna elke kleur van de regenboog. Wat hebben wij een geluk dat we hier precies op het goede moment zijn!
Om een goede bodem te leggen ontbijten we 's ochtends bij Jordan's. Zij staan bekend om de blueberry pancakes. Maaike kan zich daar in vinden, erg lekker!
Helaas is het best bewolkt als wij er op uit gaan maar gelukkig regent het niet, het is alleen bewolkt.
We nemen de Park Loop Road, een mooie rit waarbij je langs de hoogtepunten van het park rijdt. Onze eerste stop is Sand Beach. Dit National Park is namelijk gelegen aan de zee waardoor je er strandjes en rotsformaties hebt.
De volgende stop is een van de mooiste, Thunder Hole. Hier loopt het water in een doodlopende inham waardoor bij vloed het water er keihard tegenaan dondert. Dit geeft een mooi uitzicht en een keiharde klap. Het is nog eb als wij aankomen maar de klap wordt steeds harder en uiteindelijk zien we ook wat water opspatten.
Moe van al het klimmen en klauteren, maar erg tevreden over de prachtige uitzichten, keren we terug naar Bar Harbor. Omdat ons al door meerdere mensen op het hart gedrukt is dat we in Bar Harbor kreeft moesten eten, en omdat je er hier eigenlijk echt niet onderuit komt qua aankondigingen, hadden we gereserveerd in een restaurant dat bekend staat om de kreeft. Dat beviel erg goed! Wij kozen allebei voor de Lazy Man's Lobster, omdat wij het nog niet aandurfden om zelf een kreeft te kraken en leeg te peuteren.
Helaas zit onze tijd hier er ook alweer snel op, door naar North Conway in New Hampshire, onze tweede staat! Wij rijden iets om, om zodoende via Washington Mountain op onze eindbestemming te geraken. Helaas is de pas al gesloten voor de dag als wij daar rond 4.30 PM aankomen.. Gelukkig is er nog een reguliere weg richting North Conway en deze is alsnog erg mooi.
Dit is dus vooral een reisdag geworden, maar we hebben ook nog iets leuks in het vooruitzicht: New Hampshire is een tax-free staat dus vanavond staat er shoppen op het programma! Ons hotel ligt pal naast een terrein met ruim 50 winkels waaronder Levis, Nike, GAP en Tommy Hillfiger. 3 broeken, 2 truien, een jurkje, een blouse en 2 paar schoenen rijker verlaten we tevreden het winkelterrein :-)
De volgende dag rijden we via de White Mountains naar Stowe. We nemen eerst de Kancamagus Highway, een prachtige route door de White Mountains. De herfstkleuren zijn hier nog mooier dan in Maine! Hier spotten we de eerste covered bridge sinds Canada. Daar moeten we natuurlijk even een kijkje nemen. Bijna de hele route rijden we langs een beekje waar we even stoppen om van dichtbij te bekijken. We hebben verder weinig tijd om te stoppen want Franconia Notch State Park staat ook nog op het programma. We arriveren hier om 4 uur, vrij laat aangezien het om 6 uur gaat schemeren. Gelukkig hebben we genoeg tijd om de trail van 1,5 mijl naar de Flume Gorge te lopen.
De Flume Gorge heeft wel wat weg van Thunder Hole in Acadia maar dan een stuk groter. Hier loopt een rivier via een smalle waterval naar beneden waardoor het water opspat. De wandeling is echter een stuk mooier, en intensiever, want je moet een stuk omhoog. Het is wel echt de moeite waard om de wandeling te maken. Onderweg komen we nog een covered bridge in het wild tegen. Toch wel bijzonder!
Het laatste stuk naar Stowe rijden we helaas in het donker. Ook dit dorpje is erg schattig, zo zien we al in het donker. Als we er 's middags weer langsrijden voor lunch is het nog mooier. Maar eerst terug naar het begin van de dag. Na het ontbijt in het hotel (plastic bordjes en bestek, typisch Amerikaans...) rijden we naar Smugglers Notch. Dit is een oude smokkelroute over de berg naar Canada ten tijde van de drooglegging. De uitzichten zijn fenomenaal. Hadden we al gezegd hoe prachtig de herfstkleuren in Vermont zijn? Toeval wil dat het vandaag de laatste dag is om de pas te rijden. Hierna zijn ze dicht om zich klaar te maken voor de winter, het is namelijk ook een skigebied.
Na geluncht te hebben in het pittoreske Stowe rijden we richting Bennington via de Green Mountains. We nemen route 100, dit schijnt de mooiste route in Vermont te zijn. En mooi is het zeker! Helaas regent het in het begin van onze rit maar als de zon begint te schijnen is het adembenemend mooi. Die kleuren! Onderweg stoppen we bij een klein watervalletje, erg schattig allemaal.
Omdat we ook nu weer een lange rit voor de boeg hebben rijden we vooral door omdat we niet weer in het donker aan willen komen. Wanneer we in Bennington arriveren oogt het in eerste instantie behoorlijk saai. Op Main Street na is er niet heel veel te beleven dus we kruipen vroeg in bed, moe van de lange reisdagen.
Bennington staat vooral bekend om zijn covered bridges, drie in totaal. We hebben er nog niet genoeg gezien dus nemen de route waar je binnen tien minuten de drie bruggen tegenkomt. Ook deze route is weer prachtig gekleurd, de rode bruggen passen er perfect bij. Het leuke van deze bruggen is dat je er nog over heen kunt rijden dus we kunnen ze goed van beide kanten bekijken.
Dan is het tijd om richting Massachussetts te rijden, de volgende staat! Maar eerst stoppen we nog onderweg om een laatste blik te werpen op de prachtige heuvels van Vermont met de bladeren in bijna elke kleur van de regenboog. Wat hebben wij een geluk dat we hier precies op het goede moment zijn!
Reacties
Een reactie posten