Rocky Mountain High

Vanuit Santa Fe rijden wij naar het noorden over de hoogvlakte tussen de Rockies in. Gelukkig hebben we een volle tank, want overal waar een benzinestation zou moeten zijn, is het uitgestorven. Eenmaal in Alamosa aangekomen checken wij in en rijden door naar Grand Sand Dunes National Park. Kilometers in de verte zien wij de duinen al liggen, omringd door besneeuwde bergtoppen. Helaas zijn er ook donkergrijze wolken in de lucht en hopen wij dat deze over zullen trekken.

Op het moment dat wij langs het “welkomstbord” rijden breekt het wolkendek open en de zon straalt over de zandduinen. Wederom zijn wij pas aan het eind van de middag bij het park en bezoeken kort het bezoekerscentrum, waar vanuit wij een mooi overzicht over het park hebben. Dit is weer een park waar niet echt een scenic drive is, maar slechts een korte weg langs de rand van de duinen en een onverharde weg die tot een bepaald punt toegankelijk is voor “niet 4x4” voertuigen.

Onze eerste en enige echte stop brengt ons tot aan de voet van de duinen. Hier zien wij pas dat een waterstroom ons en de gigantische duinen scheidt. Het water is koud en wij besluiten om niet door het water te waden, maar vanaf een afstandje toe te kijken hoe anderen dit doen. De duinen zijn echt immens en de lichtval op het water en het zand, zorgen voor een spectaculair plaatje. Met op de achtergrond altijd nog de besneeuwde bergtoppen.

Wij rijden verder op de verharde weg en besluiten ook de onverharde weg, tot waar mogelijk af te rijden. Helaas is de batterij van de camera sneller dan verwacht leeg gelopen, maar gelukkig kunnen wij met onze eigen ogen zelf ook nog het landschap bewonderen. Doordat wij relatief laat hier zijn aangekomen en niet de duinen in zijn gegaan, houden wij het na anderhalf uur voor gezien.

Na een stevig ontbijt vertrekken wij richting Durango. Het eerste gedeelte rijden wij onder een licht bewolkte lucht over de hoogvlakte, maar vandaag ligt ook Wolf Creek Pass op de route die ons over de continental divide door de San Juan Mountains leidt. De temperatuur begint te dalen en wij komen in een behoorlijke sneeuwbui terecht. Gelukkig is de weg redelijk begaanbaar, maar toch krijg ik (Guy) klamme handjes op de weg omhoog. De pas is in 2006 vernieuwd en heeft meerdere banen, zodat iedereen in zijn eigen tempo omhoog en omlaag kan rijden. Het hoogste punt ligt op 3309 meter en na de afdaling opent de zonnige vallei voor ons.

Het is hier groen en weelderig ten opzichte van de woestijn en droge hoogvlakte, een welkome afwisseling in natuur. Uiteindelijk arriveren wij veilig in Durango en dit stadje maakt meteen een leuke indruk op ons. Hoewel het een oud centrum heeft, is het door de universiteit en outdoor activiteiten ook een bruisende en hippe plaats. Doordat de rit zelf al mooi is geweest en wij even willen rusten, besluiten wij een aantal wasjes te draaien en te relaxen. Dit moet ook gebeuren!

Eén van de redenen om naar Durango te gaan is het nabijgelegen Mesa Verde National Park. Wij hebben natuurlijk al diverse Cliff Dwellings en Pueblos gezien, maar volgens de Park Ranger
 is dit het hoogtepunt met betrekking tot de oudheid in deze regio. Helaas voor ons zijn enkele delen afgesloten, vanwege vallende rotsen. Later komen wij er ook nog eens achter dat er losse dagkaarten nodig zijn om de Palace te bezoeken. Al met al moeten wij het doen met vergezichten (wel erg indrukwekkend trouwens) en wandelingen door de natuur.

 

In Durango ontbijten wij twee keer bij Oscars Cafe (heerlijke hashbrowns) en vandaag nemen wij twee slices of pie mee als lunch, want de Million Dollar Highway staat op het programma via de Red Mountain Pass. Gelukkig is het weer goed, want deze bergpas is smal met steile afgronden ernaast en op veel plaatsen is er geen vangrail. Wij rijden tussen de enorme bergen door en het landschap wordt steeds witter en witter. Wij gaan via Silverton over de top op 3358 meter en dalen daarna af richting Ouray (geen tijd om een duik te nemen in de hot springs), waar de rode bergwanden voor ons opdoemen. Uiteindelijk slaan wij in Montrose rechtsaf richting Black Canyon of the Gunnison National Park.

Dit is wederom een canyon, maar de wanden zijn zwart en steil. Op sommige punten is de canyon slechts enkele tientallen meters breed. Het park is een verrassing voor ons wat betreft natuurschoon. Na de lichte teleurstelling van Mesa Verde is dit een onverwacht hoogtepunt. Aan het eind van de scenic drive besluiten wij een wandeling te maken richting het hoogste punt van het park. Links en rechts van ons doemen de besneeuwde bergtoppen op met naast ons de zwarte canyon. De wandeling blijkt net iets te lang te zijn om ook het eindpunt te bereiken en wij besluiten om op een gegeven moment om te keren. Want wat je heen loopt, moet je ook terug lopen. Wij willen namelijk voor het donker op onze eindbestemming, Grand Junction, arriveren. Uiteindelijk komen wij wederom moe, maar voldaan, aan op onze rustplaats voor deze dag.

De volgende ochtend sluiten wij Colorado af met een bezoek een het nabijgelegen Colorado National Monument. Hier zijn de rode rotsen weer terug van weggeweest en bieden ons een voorproefje van wat ons in Utah te wachten staat! Na enkele uren rondgereden en gewandeld te hebben, is het op naar Moab!