Na de bijzondere ervaringen in Carlsbad hebben we weer iets unieks op de planning staan. We gaan naar een Pow Wow in Albuquerque. Dit is een bijeenkomst voor Native Americans. Dit is de grootste van Noord-Amerika en lijkt meer op een festival. Het mooie aan deze specifieke Pow Wow is dat iedereen welkom is. Je krijgt daarom een mooi inkijkje die je als buitenstaander normaal niet snel krijgt. Zo zien we een paardenoptocht, verschillende ceremoniƫle dansen en een optreden met grote trommels en traditionele zang. We zien de mooiste outfits en kijken echt onze ogen uit. We zijn inmiddels erg van Mexicaans eten gaan houden dus ook wat dat betreft zitten we hier goed.
We maken het niet al te laat want we moeten nog door naar Santa Fe. We blijven hier 3 dagen want Santa Fe is omgeven door verschillende national monuments en andere bezienswaardigheden. We gaan eerst naar Bandelier National Monument, het bekendste park in de omgeving. Als we vertrekken is het een graad of 15 dus de lange broek gaat weer aan. Dat je je hier goed in temperatuur kan vergissen is snel weer duidelijk, zodra we bij het park aankomen voelt het eerder als 28 graden. Gelukkig is het geen groot park met lange hikes dus we redden het prima met onze fles water.
Eerst lopen we langs de fundamenten van een pueblo, een van de velen die we inmiddels gezien hebben in Arizona en New Mexico. Indrukwekkender zijn de cliff dwellings. Deze zijn niet vergelijkbaar met Tonto maar zijn echt grotten die rechtstreeks in de rotsen zijn uitgehouwen. Bijzonder is dat je er met een trappetje zelf even in kunt klimmen. Binnenin zo’n kamer zie je nog het zwartgeblakerde plafond en de kuil waar men ooit vuur in brandde. Het is lekker koel binnen, een welkome afwisseling van de hitte buiten.
Omdat het park niet groot is staan we binnen 1,5 uur weer buiten het visitor centre. We hebben daardoor nog tijd om de omgeving eens goed te verkennen. We zijn in de buurt van Los Alamos, beter bekend vanwege het “Manhattan Project” maar helaas is het daaraan gewijde museum al gesloten. We rijden verder door de omgeving op zoek naar een oud adobe kerkje in Chimayo, El Santuario de Chimayo.
Dit kerkje werd in het begin van de negentiende eeuw gebouwd door de Spanjaarden en is daarmee de oudste nog bestaande kerk gebouwd in deze stijl. Het is inmiddels een pelgrimsoord waar mensen op af komen die genezing zoeken voor zichzelf of een van hun geliefden. Achter de kerk staat er een grote muur waar mensen foto’s achter kunnen laten van hun geliefden zodat mensen voor hen kunnen bidden.
De kerk zelf is vrij klein en redelijk sober maar met name de omgeving is prachtig. Wat een rust! Achter het kerkje loopt een riviertje wat het geheel nog idyllischer maakt. Er lopen nauwelijks mensen rond wat het nog unieker maakt, zeker als je bedenkt dat er 300.000 bezoekers per jaar komen. We sluiten de dag helemaal in stijl af bij een mooie ranch in de buurt waar we wederom Mexicaans eten.
De volgende dag gaan we naar een minder bekend park, Kasha-Katuwe Tent Rocks. Dit park bestaat pas sinds 2006 en is wat ons betreft echt een onontdekt pareltje. In eerste instantie is het plan om een beetje rustig aan te doen en alleen een klein rondje te lopen tussen de grote rotsen in de vorm van tenten. Als we echter een bord zien die een kleine hike aankondigt tussen de rotsen door is onze interesse gewekt. We klimmen door nauwe openingen en komen uit tussen deze grote “tenten”. Dit zien we echter op dat moment niet maar pas als we verder naar boven klimmen. Het is een fikse klim maar het is een hele gave tocht met een mooi uitzicht over deze rotsen.
Onze voeten zijn flink moe als we bij de auto terugkomen maar we willen toch ook nog even Santa Fe zelf in. Het is een leuke stad met allemaal winkels en restaurants in adobe stijl. We eten een burger aan de Plaza, middenin het centrum met een mooi uitzicht. Daarna wandelen we wat rond maar echt lang houden we het niet uit. Gelukkig is de stad niet heel groot dus we krijgen er een goed beeld van.
Dan is het alweer tijd om afscheid te nemen van New Mexico en ons volgende avontuur aan te gaan: Colorado!
We maken het niet al te laat want we moeten nog door naar Santa Fe. We blijven hier 3 dagen want Santa Fe is omgeven door verschillende national monuments en andere bezienswaardigheden. We gaan eerst naar Bandelier National Monument, het bekendste park in de omgeving. Als we vertrekken is het een graad of 15 dus de lange broek gaat weer aan. Dat je je hier goed in temperatuur kan vergissen is snel weer duidelijk, zodra we bij het park aankomen voelt het eerder als 28 graden. Gelukkig is het geen groot park met lange hikes dus we redden het prima met onze fles water.
Eerst lopen we langs de fundamenten van een pueblo, een van de velen die we inmiddels gezien hebben in Arizona en New Mexico. Indrukwekkender zijn de cliff dwellings. Deze zijn niet vergelijkbaar met Tonto maar zijn echt grotten die rechtstreeks in de rotsen zijn uitgehouwen. Bijzonder is dat je er met een trappetje zelf even in kunt klimmen. Binnenin zo’n kamer zie je nog het zwartgeblakerde plafond en de kuil waar men ooit vuur in brandde. Het is lekker koel binnen, een welkome afwisseling van de hitte buiten.
Omdat het park niet groot is staan we binnen 1,5 uur weer buiten het visitor centre. We hebben daardoor nog tijd om de omgeving eens goed te verkennen. We zijn in de buurt van Los Alamos, beter bekend vanwege het “Manhattan Project” maar helaas is het daaraan gewijde museum al gesloten. We rijden verder door de omgeving op zoek naar een oud adobe kerkje in Chimayo, El Santuario de Chimayo.
Dit kerkje werd in het begin van de negentiende eeuw gebouwd door de Spanjaarden en is daarmee de oudste nog bestaande kerk gebouwd in deze stijl. Het is inmiddels een pelgrimsoord waar mensen op af komen die genezing zoeken voor zichzelf of een van hun geliefden. Achter de kerk staat er een grote muur waar mensen foto’s achter kunnen laten van hun geliefden zodat mensen voor hen kunnen bidden.
De kerk zelf is vrij klein en redelijk sober maar met name de omgeving is prachtig. Wat een rust! Achter het kerkje loopt een riviertje wat het geheel nog idyllischer maakt. Er lopen nauwelijks mensen rond wat het nog unieker maakt, zeker als je bedenkt dat er 300.000 bezoekers per jaar komen. We sluiten de dag helemaal in stijl af bij een mooie ranch in de buurt waar we wederom Mexicaans eten.
De volgende dag gaan we naar een minder bekend park, Kasha-Katuwe Tent Rocks. Dit park bestaat pas sinds 2006 en is wat ons betreft echt een onontdekt pareltje. In eerste instantie is het plan om een beetje rustig aan te doen en alleen een klein rondje te lopen tussen de grote rotsen in de vorm van tenten. Als we echter een bord zien die een kleine hike aankondigt tussen de rotsen door is onze interesse gewekt. We klimmen door nauwe openingen en komen uit tussen deze grote “tenten”. Dit zien we echter op dat moment niet maar pas als we verder naar boven klimmen. Het is een fikse klim maar het is een hele gave tocht met een mooi uitzicht over deze rotsen.
Dan is het alweer tijd om afscheid te nemen van New Mexico en ons volgende avontuur aan te gaan: Colorado!
Reacties
Een reactie posten