Dan staat alweer de tweede treinrit op de planning: van Yogyakarta naar Malang. De trein vertrekt om 8 uur 's ochtends en eigenlijk beseffen we dan pas dat we vannacht om 1 uur al opgepikt worden in ons hotel voor de tour naar Bromo. Misschien niet heel handig gepland maar het voordeel is wel dat we de volgende dag bij kunnen slapen in plaats van meteen weer verder moeten reizen.
We hebben weer Eksekutif geboekt maar deze trein is iets minder luxe dan de eerste trein. Zo zijn er hurktoiletten. Nu zijn we dat inmiddels wel gewend op Java maar in een schuddende trein is dat wel even behelpen. Daarnaast is het ijskoud in de trein, voor het eerst hebben we warme kleding nodig.
De reis gaat weer voorspoedig en om 4 uur komen we aan in Malang. We nemen de taxi naar ons hotel, eten wat en liggen al om 7 uur op bed. De wekker gaat namelijk al om 12 uur 's nachts. Opstaan is even doorbijten maar de gedachte van wat er komen gaat houdt ons op de been: de Bromo vulkaan!
We worden opgewacht door onze gids Vira die ons naar de jeep brengt. We hebben een andere persoon die met ons meegaat, een vriendelijke Indonesiër die Gito heet. Daarnaast is chauffeur Andra van de partij. Gito praat gebrekkig Engels maar genoeg om een beetje mee te kletsen. Vira spreekt echter goed Engels en verteld al wat over Bromo. De rit duurt 2,5 uur en al gauw wordt deze erg hobbelig. Een tukkie doen in de jeep zit er dus niet in.
Rond half 4 komen we in een file van jeeps terecht, we zijn niet de enigen met dit plan. We parkeren langs de weg en moeten nog een klein stukje lopen. Dan drinken we nog een koopje thee en eten gebakken banaan voordat we verder op pad gaan. Er zijn nog 3 Spaanse mensen aangesloten die in een andere jeep zaten.
We komen bij het uitzichtpunt waar een paar honderd mensen aan het wachten zijn op de zonsopgang. Vira weet een mooi plekje te bemachtigen en dan is het eerst vooral wachten want het is nog pikkedonker. Rond 5 uur begint het een beetje licht te worden waardoor je het eerste voorproefje krijgt van de Bromo en de andere vulkanen eromheen. Om half zes komt de zon op en voor je het weet is het helemaal licht. Het is een prachtig uitzicht, de vulkanen gehuld in een lichte mist waar de zon op schijnt.
Achter de Bromo zijn er op het moment grote branden waardoor er grote wolken achter opdoemen en op een gegeven moment de Bromo in een dikke wolklaag verstoppen. We hebben geluk gehad dat we überhaupt de Bromo nog hebben kunnen zien! Grappig detail: Bromo is niet de meest in het oog springende vulkaan maar het kleine broertje links ervan. Men heeft het vooral over de Bromo omdat je deze kunt beklimmen.
Om een uur of zes gaan we terug naar de jeep en rijden we naar beneden om de Bromo zelf te gaan beklimmen. Eerst pauzeren we in de buurt van de Bromo waar we een hele fotosessie maken op en rondom de jeeps. De andere chauffeur kent een paar grappige trucjes wat erg leuke foto's oplevert.
Dan is het tijd om de Bromo zelf te beklimmen. Het is 1,5 kilometer lopen door de zogenaamde Sea of Sand. Je kunt kiezen om te wandelen of dit per paard te doen. Maaike wil eerst per paard maar als ze ziet hoe deze behandelt worden kiest ze ervoor om te lopen. Vira vertelt ons dat de paarden alleen ‘s ochtends en ‘s avonds te drinken krijgen. Ze worden erg slecht behandelt.
De wandeling is goed te doen maar na 1,5 kilometer begint het pas echt, nu moet je naar boven klimmen. Het is inmiddels warmer en de klim is heftig. Ons mondkapje die we op moeten tegen het zand en de rook die uit de Bromo komt bemoeilijkt het ademen. Uiteindelijk komen we moe maar tevreden helemaal bovenop de vulkaan. Je kunt recht in de krater kijken waar een kokend meer zit. Dit is wel heel bijzonder!
De Bromo is een actieve vulkaan en heeft af en toe nog uitbarstingen. Je ziet ook echt de rook er vanaf komen. Regelmatig is er teveel rook waardoor je de vulkaan niet op mag, we hebben dus geluk! De rand is smal en het is er druk dus we blijven niet al te lang op de vulkaan zelf.
Langzaamaan dalen we weer af waar we terugkomen bij de jeep. We maken nog even een fotosessie met ons hele clubje en rijden weer terug naar Malang. Achter de Bromo zijn dus branden en we rijden er pal langs. Best spannend want het vuur loopt bijna tot de weg waar wij rijden!
Gelukkig is de terugweg een stuk korter en minder hobbelig waardoor we om half 1 weer terug zijn bij ons hotel. We eten snel wat en vervallen dan in een diepe slaap. Maaike zelfs zo diep dat ze het avondeten overslaat en pas de volgende ochtend weer wakker wordt. Dat was even nodig!
De trein naar het oosten van Java, onze eindbestemming op Java om over te steken naar Bali, vertrekt pas om 4 uur ‘s middags. We hebben dus gelukkig nog een paar uur de tijd om Malang zelf ook te verkennen.
Onze eerste stop is Warna Warni, een buurt bestaande uit vrolijke huizen in alle kleuren van de regenboog. Deze wijk was een aantal jaar geleden nog een sloppenwijk maar een student heeft de wijk met een project aangepakt en meer kleur gegeven. Je moet een kleine entree betalen om er rond te lopen (omgerekend 12 cent) en van dat geld knappen ze weer dingen op en geven ze de bewoners voorlichting over onder andere hygiëne.
Ook hier willen veel bezoekers weer met ons op de foto. We trekken inmiddels steeds meer de stoute schoenen aan en vragen ook om foto’s met hen, wel zo leuk! We lopen even door het wijkje, wat aan de andere kant van de rivier weer verder gaat. Ook hier betaal je 12 cent entree. Een kleine bijdrage voor een mooi project.
Van onze gids Vira hadden we gehoord dat we zeker Tugu Malang moesten bezoeken, het centrale plein van Malang. Het plein is omgeven door oude Nederlandse koloniale gebouwen, waardoor je je even terug in de tijd waant. Ook worden de straatnamen hier nog dubbel aangegeven met ook de Nederlandse naam. Eerst nemen we een kijkje in het gelijknamige hotel dat gevuld is met allemaal kunstwerken. Daarna gaan we naar Restaurant Inggul waar we de lekkerste maaltijd tot nu toe eten. Dit is echt Indonesisch! Ook hangen hier nog allemaal oude posters uit de koloniale tijd wat het toch wat extra's geeft.
Dan moeten we terug naar het hotel om de tassen te pakken voor de derde treinrit van 8 uur van deze week. We nemen de trein naar Banyuwangi op het meest oostelijke puntje van Java. Naar Banyuwangi rijden alleen Ekonomi treinen, de laagste klasse. Het is een prima trein maar in plaats van een tweezits hebben we nu een vierzits met 2 mensen tegenover ons. Daarmee hebben we eigenlijk nog geluk want de rest van de trein bestaat uit zeszitsbanken. Het enige nadeel is dat we erg weinig beenruimte hebben waardoor we regelmatig even de benen moeten strekken. Om 12 uur ‘s nachts komen we uitgeput aan in Banyuwangi waar we nog snel wat eten en dan helemaal kapot ons op bed laten vallen. Op naar een nieuw avontuur: Bali!
We hebben weer Eksekutif geboekt maar deze trein is iets minder luxe dan de eerste trein. Zo zijn er hurktoiletten. Nu zijn we dat inmiddels wel gewend op Java maar in een schuddende trein is dat wel even behelpen. Daarnaast is het ijskoud in de trein, voor het eerst hebben we warme kleding nodig.
De reis gaat weer voorspoedig en om 4 uur komen we aan in Malang. We nemen de taxi naar ons hotel, eten wat en liggen al om 7 uur op bed. De wekker gaat namelijk al om 12 uur 's nachts. Opstaan is even doorbijten maar de gedachte van wat er komen gaat houdt ons op de been: de Bromo vulkaan!
We worden opgewacht door onze gids Vira die ons naar de jeep brengt. We hebben een andere persoon die met ons meegaat, een vriendelijke Indonesiër die Gito heet. Daarnaast is chauffeur Andra van de partij. Gito praat gebrekkig Engels maar genoeg om een beetje mee te kletsen. Vira spreekt echter goed Engels en verteld al wat over Bromo. De rit duurt 2,5 uur en al gauw wordt deze erg hobbelig. Een tukkie doen in de jeep zit er dus niet in.
Rond half 4 komen we in een file van jeeps terecht, we zijn niet de enigen met dit plan. We parkeren langs de weg en moeten nog een klein stukje lopen. Dan drinken we nog een koopje thee en eten gebakken banaan voordat we verder op pad gaan. Er zijn nog 3 Spaanse mensen aangesloten die in een andere jeep zaten.
We komen bij het uitzichtpunt waar een paar honderd mensen aan het wachten zijn op de zonsopgang. Vira weet een mooi plekje te bemachtigen en dan is het eerst vooral wachten want het is nog pikkedonker. Rond 5 uur begint het een beetje licht te worden waardoor je het eerste voorproefje krijgt van de Bromo en de andere vulkanen eromheen. Om half zes komt de zon op en voor je het weet is het helemaal licht. Het is een prachtig uitzicht, de vulkanen gehuld in een lichte mist waar de zon op schijnt.
Achter de Bromo zijn er op het moment grote branden waardoor er grote wolken achter opdoemen en op een gegeven moment de Bromo in een dikke wolklaag verstoppen. We hebben geluk gehad dat we überhaupt de Bromo nog hebben kunnen zien! Grappig detail: Bromo is niet de meest in het oog springende vulkaan maar het kleine broertje links ervan. Men heeft het vooral over de Bromo omdat je deze kunt beklimmen.
Om een uur of zes gaan we terug naar de jeep en rijden we naar beneden om de Bromo zelf te gaan beklimmen. Eerst pauzeren we in de buurt van de Bromo waar we een hele fotosessie maken op en rondom de jeeps. De andere chauffeur kent een paar grappige trucjes wat erg leuke foto's oplevert.
Dan is het tijd om de Bromo zelf te beklimmen. Het is 1,5 kilometer lopen door de zogenaamde Sea of Sand. Je kunt kiezen om te wandelen of dit per paard te doen. Maaike wil eerst per paard maar als ze ziet hoe deze behandelt worden kiest ze ervoor om te lopen. Vira vertelt ons dat de paarden alleen ‘s ochtends en ‘s avonds te drinken krijgen. Ze worden erg slecht behandelt.
De wandeling is goed te doen maar na 1,5 kilometer begint het pas echt, nu moet je naar boven klimmen. Het is inmiddels warmer en de klim is heftig. Ons mondkapje die we op moeten tegen het zand en de rook die uit de Bromo komt bemoeilijkt het ademen. Uiteindelijk komen we moe maar tevreden helemaal bovenop de vulkaan. Je kunt recht in de krater kijken waar een kokend meer zit. Dit is wel heel bijzonder!
De Bromo is een actieve vulkaan en heeft af en toe nog uitbarstingen. Je ziet ook echt de rook er vanaf komen. Regelmatig is er teveel rook waardoor je de vulkaan niet op mag, we hebben dus geluk! De rand is smal en het is er druk dus we blijven niet al te lang op de vulkaan zelf.
Langzaamaan dalen we weer af waar we terugkomen bij de jeep. We maken nog even een fotosessie met ons hele clubje en rijden weer terug naar Malang. Achter de Bromo zijn dus branden en we rijden er pal langs. Best spannend want het vuur loopt bijna tot de weg waar wij rijden!
Gelukkig is de terugweg een stuk korter en minder hobbelig waardoor we om half 1 weer terug zijn bij ons hotel. We eten snel wat en vervallen dan in een diepe slaap. Maaike zelfs zo diep dat ze het avondeten overslaat en pas de volgende ochtend weer wakker wordt. Dat was even nodig!
De trein naar het oosten van Java, onze eindbestemming op Java om over te steken naar Bali, vertrekt pas om 4 uur ‘s middags. We hebben dus gelukkig nog een paar uur de tijd om Malang zelf ook te verkennen.
Onze eerste stop is Warna Warni, een buurt bestaande uit vrolijke huizen in alle kleuren van de regenboog. Deze wijk was een aantal jaar geleden nog een sloppenwijk maar een student heeft de wijk met een project aangepakt en meer kleur gegeven. Je moet een kleine entree betalen om er rond te lopen (omgerekend 12 cent) en van dat geld knappen ze weer dingen op en geven ze de bewoners voorlichting over onder andere hygiëne.
Ook hier willen veel bezoekers weer met ons op de foto. We trekken inmiddels steeds meer de stoute schoenen aan en vragen ook om foto’s met hen, wel zo leuk! We lopen even door het wijkje, wat aan de andere kant van de rivier weer verder gaat. Ook hier betaal je 12 cent entree. Een kleine bijdrage voor een mooi project.
Van onze gids Vira hadden we gehoord dat we zeker Tugu Malang moesten bezoeken, het centrale plein van Malang. Het plein is omgeven door oude Nederlandse koloniale gebouwen, waardoor je je even terug in de tijd waant. Ook worden de straatnamen hier nog dubbel aangegeven met ook de Nederlandse naam. Eerst nemen we een kijkje in het gelijknamige hotel dat gevuld is met allemaal kunstwerken. Daarna gaan we naar Restaurant Inggul waar we de lekkerste maaltijd tot nu toe eten. Dit is echt Indonesisch! Ook hangen hier nog allemaal oude posters uit de koloniale tijd wat het toch wat extra's geeft.
Dan moeten we terug naar het hotel om de tassen te pakken voor de derde treinrit van 8 uur van deze week. We nemen de trein naar Banyuwangi op het meest oostelijke puntje van Java. Naar Banyuwangi rijden alleen Ekonomi treinen, de laagste klasse. Het is een prima trein maar in plaats van een tweezits hebben we nu een vierzits met 2 mensen tegenover ons. Daarmee hebben we eigenlijk nog geluk want de rest van de trein bestaat uit zeszitsbanken. Het enige nadeel is dat we erg weinig beenruimte hebben waardoor we regelmatig even de benen moeten strekken. Om 12 uur ‘s nachts komen we uitgeput aan in Banyuwangi waar we nog snel wat eten en dan helemaal kapot ons op bed laten vallen. Op naar een nieuw avontuur: Bali!
Reacties
Een reactie posten