Doorgaan naar hoofdcontent

White Winter Hymnal/Man on the Moon

Vandaag willen we nog een stukje van Yellowstone bezoeken waar we nog niet aan toegekomen zijn. Namelijk de West Thumb Basin waar je nog meer van die kleurrijke pools hebt. Maar eerst gaan we naar een andere stop, namelijk het Grizzly Bear and Wolf Discovery Center. Dit is een opvang voor beren en wolven die in het wild niet meer kunnen overleven. In de opvang krijgen ze een tweede kans en worden de omstandigheden nagebootst zoals ze in het wild leven. Zo krijgen de beren niet zomaar te eten; het voedsel wordt verstopt zodat ze zelf op zoek moeten gaan. Dit levert een mooi schouwspel op van een beer die onder allemaal rotsen op zoek gaat naar stukken vis.


De wolven leven in packs zoals ze in het wild ook leven. Je kunt ze van behoorlijk dichtbij bekijken, gelukkig met glas ertussen want al zien ze er bijna uit als hondjes, het blijven toch wilde beesten ;)


Als we vervolgens naar Yellowstone rijden krijgen we te horen dat de weg naar het West Thumb Basin afgesloten is door sneeuwval. Helaas kunnen we hier dus niet heen. Dit betekent ook dat we om het park heen moeten rijden naar ons volgende park, Grand Teton. Dit is jammer want met name de route binnendoor schijnt prachtig te zijn.

We merken weinig van de weersomstandigheden als we om het park heen rijden maar zodra we in het zuiden aangekomen zijn en richting Jackson Hole rijden (onze overnachtingsplek voor de komende 2 nachten) begint het flink te sneeuwen. Niet zo fijn als je op een bergpas rijdt...

Eenmaal aangekomen in Jackson Hole besluiten we er verder maar een chilldagje van te maken. Na een middagtukkie en een goeie burger bij de plaatselijke bierbrouwerij kunnen we er de volgende dag weer goed tegenaan.

Gelukkig hebben we vandaag een strak blauwe lucht zodat de Tetons zich goed laten vangen, het wordt dus geen herhaling van Mount Rainier ;) Omdat het buiten het seizoen is zijn de toegangspoorten onbemand en moeten we het dus zonder kaart van het park doen. We rijden eerst wat doelloos rond maar uiteindelijk weten we een kaart te bemachtigen bij een visitors center zodat we ook weten wat de mooiste stops zijn.

 

Nog steeds bang voor alle waarschuwingen van beren besluiten we geen trails te wandelen maar een aantal korte stops aan te doen met de auto. De eerste stop is Oxbow Bend, een mooi uitzicht over de Snake River die door het park meandert met de prachtige bergen op de achtergrond. Het park is misschien vernoemd naar de Tetons maar Mount Moran mag er ook wezen.



Snake River loopt als een rode draad door het park heen, we volgen als het ware de rivier als leidraad en overal waar we stoppen ligt de rivier als een spiegel voor de bergen. Wat is dit prachtig!

Het mooiste plekje is toch wel Schwabachers Landing waar de bergen echt prachtig weerspiegelen in de rivier.



Mormon Row bestaat uit houten huizen en schuren. Hier woonden mensen op deze idyllische plek, met de verlaten huizen als bewijs van een eens bruisende gemeenschap.


De laatste stop is de Church of de Configuration. Met als uitzicht de Tetons op de achtergrond zou je toch bijna elke zondag naar de kerk gaan. Bijna... ;)


Dan is het helaas tijd om het prachtige Wyoming te verlaten voor het dorre landschap van Idaho. We zijn er gewaarschuwd door meerdere Amerikanen dat er in Idaho echt niets te beleven valt maar het valt ons nog best mee. Het groen is inderdaad ingewisseld voor geel maar dat is ook wel weer een mooie afwisseling. Het lijkt eigenlijk best op het oosten van Washington, waar we eerder Steptoe Butte bezochten.

Een bijzondere stop is Craters of the Moon. Dit maanlandschap is ontstaan door een vulkaanuitbarsting van 2000 jaar geleden. Eigenlijk alle gebieden waar we komen zijn op vulkanische grond, alleen zijn de meesten vulkanen niet (meer) actief.


Het is een bizarre gewaarwording om tussen het zwarte gesteente rond te lopen. Bijzonder om te zien is dat er langzaamaan weer begroeiing ontstaat. Vulkanisch landschap is namelijk erg vruchtbaar.


....... <-- Hier zou een uiteenzetting moeten komen over hoe we Idaho verder ervaren maar helaas lopen we in Twin Falls voedselvergiftiging op. We zien dus meer van de binnenkant van ons hotel dan ons lief is en moeten zelfs een aantal mooie stops schrappen. Jullie moeten het hier dus even mee doen. Next up: Oregon!



Reacties

Populaire posts van deze blog

De laatste loodjes part II - Eastern Sierras en Death Valley

Het is bijna een maand geleden dat we terug kwamen en ik blijf maar tegen dat laatste blog aanhikken want wat lijkt het alweer een eeuwigheid geleden! Het is echter zonde om de reis niet af te maken op ons blog dus hier komt ie dan: de allerlaatste! Na onze overnachting in Mammoth Lakes, helemaal aan de andere kant van Yosemite, zijn we best wel verbaasd hoe mooi het hier eigenlijk is. Iedereen heeft het over die prachtige Tioga Pass en over hoe gaaf Death Valley is maar het stuk daartussen is ook heel bijzonder, en dat is precies waar we nu zitten. Voordat we richting Death Valley rijden besluiten we nog de pas naar Mount Whitney te rijden, dit is de zilveren berg die we vanaf de Tioga Pass al zo mooi vonden. Helaas kan je niet heel erg ver naar boven rijden maar je hebt er wel een spectaculair uitzicht op de omgeving. Aan de voet van Mount Whitney liggen de Alabama Hills, een plek die veel wegheeft van Goblin Valley. Het staat bekend vanwege de vele westerns die hier in ...

Radio Kootwijk, hier Bandoeng!

Het is maar goed dat we ons hotel het vervoer naar Bandung hebben laten regelen want de Grab (Aziatische Uber) brengt ons naar zo'n afgelegen plek achter een mall waar je normaal echt nooit zou komen. Wat dat betreft valt hier nog een wereld te winnen wat betreft aanduiding en vindbaarheid op internet. De rit wordt spannend; het zal ergens tussen de 3 en 8 uur duren omdat het verkeer druk en onvoorspelbaar is. We hebben geluk, we doen er 3,5 uur over.  Aangekomen in Bandung denken we slim te zijn en de taxi op de meter te laten rijden, het hotel is namelijk niet zo ver weg en we hebben even geen zin in het spel dat afdingen heet. Dat blijkt een foute keuze want de chauffeur neemt een enorme omweg zodat de meter mooi oploopt. We zullen voortaan dus toch maar weer een vaste prijs afspreken om dit soort toestanden te voorkomen. Omdat we vernomen hebben dat Bandung zelf geen mooie stad is zullen we ons vooral richten op de omgeving van Bandung, omdat die wel ...

Oh Canada

Na maanden van plannen, dingen schrappen, weer opnieuw plannen, boeken, annuleren en herboeken was het zaterdag dan zover: onze grote reis kon beginnen! Na een goede vlucht met slechts een half uur vertraging en een relaxte majtie door de medicatie zetten we voet op Canadese bodem!   Het is toch altijd even wennen dat tijdsverschil. Je vertrekt om 12 uur 's middags om 8 uur later om 2 uur 's middags te landen. Onze interne klokjes waren dan ook flink van slag en het liefst zouden we meteen het bed induiken. Niet doen natuurlijk! Eerst dan maar Toronto verkennen. Het bleek al snel dat we in een leuke buurt zaten toen we met de taxi naar het hotel reden. Dus gelijk maar even rondgelopen om eerst wat te eten en daarna wat rond te kijken. Helaas hielden we dit niet al te lang vol en belandden we al om 19 uur op bed. Het gevolg was uiteraard dat we om 5 uur 's nachts klaarwakker waren. Gelukkig daarna weer in slaap gevallen en om 8 uur opgestaan.     Het voordeel ...