Doorgaan naar hoofdcontent

Portlandia

Door de voedselvergiftiging moeten we eerst even op gang komen. Omdat we een dag langer in Twin Falls zijn gebleven hebben we een flinke rit voor de boeg naar the Dalles van in totaal 780 kilometer. Een voordeel van onze gesteldheid is dat we nauwelijks kunnen eten dus op een paar korte stops na kunnen we wel vrij vlot doorrijden. Na een minieme maaltijd 's avonds gaan we op tijd naar bed en voelen we ons de volgende dag weer een stukje beter.

Vandaag staat de Columbia River Gorge op het programma. Dit bosrijke gebied volgt de Columbia River en zit vol met mooie groene stukken met idyllische watervallen. Er waren laatst fikse bosbranden dus we hopen dat er nog wat groen over zou zijn. Gelukkig is er nog genoeg groen te bekennen maar door de bosbranden is de scenic byway gesloten en kunnen we dus alleen via de interstate langs deze plekken razen. We hebben wel pech deze reis...

We geven de moed echter niet op en bezoeken het visitors center om zo wat meer kennis over de geschiedenis op te doen. Zo leren we alles over de Lewis en Clark expeditie. Zij waren de eersten die Washington state en Oregon verkenden. Daarnaast leren we over de oorspronkelijke bewoners van het continent en dat dieren vroeger veel groter waren dan tegenwoordig. Daarvan zie je hier het bewijs van een mammoet op schaal met daarnaast een mini Maaike.


Als we hier uitgekeken zijn rijden we in een ruk door naar Portland, we kunnen immers nergens onderweg stoppen. We checken in en gaan meteen op pad zodat we nog wat van de dag kunnen maken. We nemen een tram naar Pioneer Square waar we eerst bij een shopping mall rondkijken. Daarna lopen we nog wat rond in downtown Portland en komen we bij een leuk restaurantje terecht. 's Avonds verkennen we onze buurt die vol zit met allemaal kroegjes en clubs. We stappen binnen bij de Kitkat club. Als de uitsmijter ons vertelt dat we de performers elke keer fooi moeten geven na een optreden begint er al iets te dagen. En ja hoor, we zijn terecht gekomen in een stripclub!  Niet gek aangezien Portland de meeste stripclubs per inwoner heeft ;) We vinden dit beiden wel prima en drinken er een paar drankjes. We maken het niet al te laat want we zijn beiden nog gaar van de voorgaande dagen.

Hier een crashcourse Portland om de vibe te begrijpen 






De volgende dag hebben we nog de hele dag in Portland. We ontbijten uitgebreid en nemen een kijkje op de Saturday Market. De markt heeft een beetje de Berlijn vibe met allemaal leuke kraampjes. Als we hier zijn uitgekeken lopen we naar  Powell's, de grootste boekenwinkel ter wereld. We kijken onze ogen hier uit en schaffen uiteraard een paar boeken aan. Daarna willen we naar de Japanse tuinen. Dit schijnen de grootste Japanse tuinen buiten Japan te zijn. Als we er aankomen is het al het einde van de dag en als blijkt dat je dan ook nog eens 20 dollar per persoon moet betalen voor het uurtje dat we er nog kunnen rondlopen, besluiten we dat we dat iets te gortig vinden. Dan maar naar de rozentuin met een mooi uitzicht op Mount Hood en downtown Portland.

Saturday Market




We eten sushi in onze eigen buurt en doen weer een poging tot uitgaan. De kroegjes en bars zijn het allemaal net niet maar de Dixie Tavern ziet er wel leuk uit. We doen ook hier een paar drankjes maar we voelen ons er niet echt thuis. Dus maar weer op tijd naar bed... Op de een of andere manier komt Portland niet helemaal bij ons binnen. We horen van meerdere mensen dat het zo'n leuke stad is maar wij vinden het vooral een stad vol zwervers die niet makkelijk te doorgronden is. En dat terwijl de slogan "Keep Portland weird" ons best wel aanstaat ;)



We vinden het dan ook niet heel erg om Portland te verlaten. Bovendien hebben we weer een mooi stuk natuur op de planning staan: Mount St Helen. Hoewel we al in veel vulkanische gebieden zijn geweest is dit de eerste recent actieve vulkaan die we bezoeken. De vulkaan barstte in 1980 nog uit en verloor toen een flink stuk aan hoogte. 400 meter werd de lucht in geblazen en ook de hele zijkant van de vulkaan barstte de lucht in. 57 mensen kwamen er bij om het leven omdat niemand verwachtte dat de uitbarsting zo heftig zou zijn.






Gelukkig zijn ze tegenwoordig beter in het voorspellen van uitbarstingen zodat wij rustig (van een afstand) de vulkaan kunnen bekijken. En dat is behoorlijk indrukwekkend! Het is bijna niet voor te stellen dat zo’n groot deel van de vulkaan nog geen 40 jaar geleden de lucht in is gegaan. Ik heb ter vergelijking een foto bijgevoegd van de dag voor de uitbarsting.

Mount St Helen de dag voor de uitbarsting
Mount St Helen anno 2017
Hierna volgt nog 1 blog: Olympic National Park en Seattle!

Reacties

Populaire posts van deze blog

De laatste loodjes part II - Eastern Sierras en Death Valley

Het is bijna een maand geleden dat we terug kwamen en ik blijf maar tegen dat laatste blog aanhikken want wat lijkt het alweer een eeuwigheid geleden! Het is echter zonde om de reis niet af te maken op ons blog dus hier komt ie dan: de allerlaatste! Na onze overnachting in Mammoth Lakes, helemaal aan de andere kant van Yosemite, zijn we best wel verbaasd hoe mooi het hier eigenlijk is. Iedereen heeft het over die prachtige Tioga Pass en over hoe gaaf Death Valley is maar het stuk daartussen is ook heel bijzonder, en dat is precies waar we nu zitten. Voordat we richting Death Valley rijden besluiten we nog de pas naar Mount Whitney te rijden, dit is de zilveren berg die we vanaf de Tioga Pass al zo mooi vonden. Helaas kan je niet heel erg ver naar boven rijden maar je hebt er wel een spectaculair uitzicht op de omgeving. Aan de voet van Mount Whitney liggen de Alabama Hills, een plek die veel wegheeft van Goblin Valley. Het staat bekend vanwege de vele westerns die hier in ...

Radio Kootwijk, hier Bandoeng!

Het is maar goed dat we ons hotel het vervoer naar Bandung hebben laten regelen want de Grab (Aziatische Uber) brengt ons naar zo'n afgelegen plek achter een mall waar je normaal echt nooit zou komen. Wat dat betreft valt hier nog een wereld te winnen wat betreft aanduiding en vindbaarheid op internet. De rit wordt spannend; het zal ergens tussen de 3 en 8 uur duren omdat het verkeer druk en onvoorspelbaar is. We hebben geluk, we doen er 3,5 uur over.  Aangekomen in Bandung denken we slim te zijn en de taxi op de meter te laten rijden, het hotel is namelijk niet zo ver weg en we hebben even geen zin in het spel dat afdingen heet. Dat blijkt een foute keuze want de chauffeur neemt een enorme omweg zodat de meter mooi oploopt. We zullen voortaan dus toch maar weer een vaste prijs afspreken om dit soort toestanden te voorkomen. Omdat we vernomen hebben dat Bandung zelf geen mooie stad is zullen we ons vooral richten op de omgeving van Bandung, omdat die wel ...

Oh Canada

Na maanden van plannen, dingen schrappen, weer opnieuw plannen, boeken, annuleren en herboeken was het zaterdag dan zover: onze grote reis kon beginnen! Na een goede vlucht met slechts een half uur vertraging en een relaxte majtie door de medicatie zetten we voet op Canadese bodem!   Het is toch altijd even wennen dat tijdsverschil. Je vertrekt om 12 uur 's middags om 8 uur later om 2 uur 's middags te landen. Onze interne klokjes waren dan ook flink van slag en het liefst zouden we meteen het bed induiken. Niet doen natuurlijk! Eerst dan maar Toronto verkennen. Het bleek al snel dat we in een leuke buurt zaten toen we met de taxi naar het hotel reden. Dus gelijk maar even rondgelopen om eerst wat te eten en daarna wat rond te kijken. Helaas hielden we dit niet al te lang vol en belandden we al om 19 uur op bed. Het gevolg was uiteraard dat we om 5 uur 's nachts klaarwakker waren. Gelukkig daarna weer in slaap gevallen en om 8 uur opgestaan.     Het voordeel ...